Matala na Kritu – mesto gde duh hipika i dalje živi

Dolazak proleća i cveća koje je preplavilo i bašte i pijace, podsetio me je na “ DECU CVEĆA „, kako su ih zvali. Hipici su hedonistički omladinski pokret koji je nastao početkom 1960. u SAD-a. u Hejt Ešburiju, jednom delu San Franciska. Izražavali su pobunu protiv američkog potrošačkog društva, protiv rata koji je besneo u Vijetnamu i odnosio mlade živote, protiv rasizma i bilo kakvog vida diskriminacije.Zalagali su se za slobodu, ljubav i mir. Za očuvanje prirode, proizvodnju organske hrane a pokazivali su veliko interesovanje za jogu, budizam i generalno istočnjačku filozofiju. Nisu se uklapali u tadašnju dominantnu kulturu već su zastupali liberalne principe i način života. To su bili mladi ljudi željni temeljnih društvenih promena.Spontano su počeli da se udružuju i obrazuju komune u kojima žive po svojim pravilima. U to vreme okupljali su se revolucionarni mislioci, talentovani pisci i muzičari koji su obeležili hipi pokret. Njihova muzika bila je psihodelični rok čiji su predstavnici bili Jefferson Airplane, Grateful Dead, Janis Joplin, The Doors, Pink Floyd, Džimi Hendriks, Bob Dilan , Bitlsi i drugi.Hipici su nosili dugu kosu, neformalnu odeću, farmerke zvoncare, cvetne košulje, kožne sandale, bedževe, perle. Nakit su pravili od drveta, vune, gline i šarenih kamenčića. Devojke su uglavnom imale cveće u kosi i mahom su živeli u prirodi.Njihov upečatljiv simbol je bilo cveće uz obrazloženje da ono nije neprijatelj nikome. Postojale su dve vodeće struje- jedna koja je bila politički aktivna i revolucionarna i druga koja je okrenuta duhovnosti, unutrašnjoj revoluciji ali i drogama. Posle Vudstoka 1969.godine, na kome se okupilo pola miliona ljudi u okviru festivala “ LETO LJUBAVI “ ili “ 3 DANA MIRA I MUZIKE “ , koji je bio vrhunac pokreta, istovremeno dolazi i do zamora i postepenog gašenja pokreta. Mnogi se vraćaju porodicana, umorni od hipi načina života, a neki se okreću politici ili verskim sektama. Hipici napuštaju velike gradove i povlače se u unutrašnjost u manjim grupama.Mirovni simbol je nastao tokom kampanje za nuklearno razoružanje UK. Letos sam imala priliku da bar malo osetim duh hipika.Plaža MatalaNa jugu Krita, nalazi se mesto Matala- plaža slobode i ljubavi, plaža hedonizma. Sa jedne strane plaže nalaze se praistorijske veštačke pećine koje su hipici 60-ih godina koristili kao sklonište. Na ovoj plaži su bili jedno sa prirodom, čitave ulice ukrasili su divnim slikama, širili su ljubav i mir i skromno živeli u slobodi. Svake godine se na Matali organizuje festival pod sloganom “ Today is life. Tomorrow never comes “ .Na žalost, mnogi su hipike u ovom malom ribarskom mestu doživeli kao kulturološki šok, pa su ih na čelu sa grčkim episkopom proterali.Ali nisu uspeli da unište duh koji su hipici ostavili za sobom. Svaka uličica, svaka staza magično je oslikana. Svakim korakom budi se njihova energija, pogled vam luta na sve strane u želji da upijete svaki detalj. I po koji hipik i dalje živi na Matali, istim mirnim životom kao nekada. Uglavnom prodaju nakit koji sami prave. Ako budete leteli na ostrvo Krit, ne propustite da posetite ovu divnu plažu i doživite hipi atmosferu i dočekate zalazak sunca. Kroz slike koje slede, vam prenosim deo atmosfere i hedonizam sa Matale.Matala je jedna od nešto više od 400 plaža u Grčkoj koje su nagrađene Plavom zastavom. Ova ekskluzivna ekološka oznaka dodjeljuje se plažama koje nude čistoću i sigurna područja za kupanje, a imaju stroge kriterijume koji se odnose na kvalitet vode i očuvanjem okoline.Matala ima za svakoga ponešto. Iako je postala popularna turistička destinacija, ipak zadržava šarm i karakter mirnog ribarskog mesta , započeto već u 20. veku, te opuštenog načina života hipija 60-ih i 70-ih godina. Polovina plaže obrubljena je stablima , sa impresivnim formacijama peščanih stena s njihovim poznatim špiljama koje se čudnim klizanjem uvlače u more, stvarajući jednu od najneobičnijih plaža na ostrvu .Nakon povratka sa Krita, izašla je knjiga “ HIPI “ , čuvenog autora Paula Koelja. On u knjizi priča o mladiću duge kose i brade iz Brazila, Paolu, koji je u potrazi za smislom života. On putuje kroz Boliviju, Peru, Argentinu i stiže u Amsterdam gde zatiče grupu mladih ljudi koji meditiraju, nose šarenu odeću, igraju uz muziku i pričaju o slobodi. U Amsterdamu upoznaje Holanđanku Karlu i postaju saputnici na čuvenom hodočašću hipika u Nepal.Preporučujem da obavezno pogledate i kultni film tj.mjuzikl “ KOSA „. Ovaj film govori o seoskom dečaku koji je regrutovan za rat u Vijetnamu i na putu sreće Hipije i postaje dobar prijatelj sa njima…Uživajte u čitanju i što bi hipici rekli- Vodite ljubav a ne rat!Srdačno vaša, Bojana